ทำไมเสี่ยวโม่ถึงปรากฎตัวบนทวีปเทียนเฉิน? เขาเข้าใจคุณสมบัติของมุกเซียนโกลาหลเป็นอย่างดี เรื่องนี้จึงถูกสงสัยมานานนัก ทว่าคำอธิบายของชาหลัวในโลกวิญญาณ ไม่เพียงไม่อาจทำให้เขาเชื่อถือ ตรงกันข้ามกลับยิ่งเพิ่มความสงสัย ในวันนั้น เขาได้ยินว่าจักรพรรดิปีศาจทราบถึงการมีอยู่ของเทพลึกลับมานานกว่าร้อยปีแล้ว จักรพรรดิปีศาจจึงส่งเสี่ยวโม่ไปตามหามุกเซียนโกลาหล นี่ทำให้ความสงสัยผุดขึ้นในใจเขาทันที เมื่อรวมกับเรื่องที่เผ่าพันธุ์ปีศาจไม่เคลื่อนไหวในวันนี้ ระหว่างทางที่เขารุดไปยังวิหารเทวะ การคาดเดาน่าสะพรึงได้ก่อร่างขึ้นในสมองช้าๆ
หากทุกอย่างไปตามที่เขาคาดเดา หากปีศาจตนนั้นที่ถูกปราบโดยจักรพรรดิใต้และจักรพรรดิเหนือได้ตื่นขึ้นจริงๆ ทวีปเทวะย่อมถูกมันทำลายในพริบตา ห้วงโกลาหลแห่งนี้จะไม่มีใครกล้ารุกล้ำทวีปปีศาจอีก
“ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสิ่งที่ข้ากล่าวจะเป็นเพียงเรื่องเหลวไหล.... อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างกำลังดำเนินไปในทางที่ข้าคาดการณ์ไว้” เขากล่าวต่อ “เทพจักรพรรดิ หากเรื่องทุกอย่างเป็นไปตามที่ข้าคาดการณ์ ท่านสมควรดีใจกับทางที่ตัวเองเลือกไว้.... เพราะหากท่านไม่มาที่นี่กับข้า หากว่าสุดท้ายไม่อาจทำลายเทพลึกลับดำได้ เมื่อใดที่ปีศาจตนนั้นฟื้นคืนสติขึ้นมา.... ทวีปเทวะของท่านย่อมกลายเป็นเถ้าและสลายเป็นหมอกควัน!”
หวนนึกถึงคำที่เย่หวูเฉินเพิ่งกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ “เปลี่ยนทวีปเทวะของท่านให้กลายเป็นเถ้าถ่าน” สีหน้าของเทพจักรพรรดิพลันเปลี่ยนกลับกลายทันที ที่เขากล่าวนั้นมิได้ล้อเล่นแม้แต่น้อย
หรือทุกอย่าง จะเป็นไปตามที่เขาพูดจริงๆ? หากไม่ ยังมีคำอธิบายใดที่เหมาะสมยิ่งกว่านี้?
รายละเอียดที่เย่หวูเฉินกล่าวถึงย่อมไม่มีคนธรรมดาใดสนใจ กระทั่งเทพจักรพรรดิยังรู้สึกว่าการที่ชาเสี่ยวโม่ถูกส่งไปตามหามุกเซียนโกลาหล เพื่อให้ติดอยู่ในทวีปเทียนเฉินล้วนเป็นเรื่องไร้เหตุผล.... ทว่าหลังจากที่เย่หวูเฉินแจกแจงทีละข้อ ทุกสิ่งกลับเชื่อมโยงไปยังการคาดเดาอันน่าสะพรึง
“นี่มัน.... ไม่จริงใช่มั้ย?” เชียนจ้งขมวดคิ้วมุ่น สีหน้าจริงจังอย่างยิ่ง แม้ว่ามันกำลังสงสัย หากสีหน้ากลับแสดงออกว่ามันเชื่อถือเป็นส่วนใหญ่
“ปีศาจ.... เฮอะ พวกมันก็เหมือนกันหมด มีเท่าไหร่ก็เป็นได้เพียงเศษชิ้นเนื้อ” เสวี่ยเย่ยิ้มยิงฟัน แววตาเปล่งประกายอย่างต่อเนื่อง
เล่งหยา “.......”
“ไป พวกเราเหลือเวลาไม่มากแล้ว หากท่านเชื่อข้า.... เพื่อหนิงเสวี่ยและทงซินแล้ว ข้าจะใช้ทุกอย่างเพื่อทำลายเทพลึกลับดำ และข้าจะต้องทำได้อย่างที่พูดไว้ ส่วนท่าน เพื่อทวีปเทวะ หวังว่าเทพจักรพรรดิอย่างท่านจะทุ่มเทจนสุดกำลัง อย่างน้อยก็เพื่อช่วยลูกสาวของตัวเอง”
จากนั้น เขาบินลิ่วขึ้นสู่ฟ้า มุ่งตรงขึ้นไปเพื่อออกจากคุกโลกันตร์อัสนีแห่งนี้
.....................
.....................
ทางทิศใต้ของทวีปปีศาจ
เงาร่างสีดำขนาดใหญ่ค่อยๆ ย่างเท้าไปเบื้องหน้า ทุกครั้งที่มันย่างก้าว พื้นที่เบื้องล่างตรงหน้ามันจะต้องถูกทำลาย เป้าหมายของมันมีเพียงหนึ่งเดียว คือเดินตรงไปยังทิศใต้และทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า ราวกับมันกำลังไล่ตามบางอย่าง.... ความจริงก็คือ มันกำลังไล่ตามจักรพรรดิปีศาจชาโหว!
ชาโหวคล้ายคนอายุราว 30 กว่าปี สวมใส่อยู่ในชุดดำ ร่างกายสูงโปร่ง ดูแล้วชวนให้นึกถึงพญาอินทรีย์ เวลานี้มันกำลังล่าถอยอย่างรวดเร็ว ขณะที่ทุกอย่างดูคล้ายไม่มีอะไร ฉับพลันมีกลุ่มแสงทมิฬลูกยักษ์ยิงมาจากเทพลึกลับดำ
นอกจากตัวมันแล้ว บริเวณโดยรอบไร้ผู้ใด มีเพียงมันเท่านั้นที่โจมตีเทพลึกลับดำ ทุกคนที่อยู่โดยรอบต้องล่าถอย ไม่อาจเข้าใกล้มันได้ ไม่อาจเข้าใกล้เทพลึกลับดำ ในดินแดนทางใต้ เมืองปีศาจมากมายได้กลายเป็นเมืองร้าง ผู้คนได้หลั่งไหลย้ายออกไป ภายใต้คำสั่งของจักรพรรดิปีศาจชาโหว
ชาโหวจู่โจมใส่เทพลึกลับดำ สติบ้าคลั่งจึงทำให้มันไล่ตามชาโหวโดยสัญชาตญาณ ทุกแห่งหนที่มันเดินผ่าน ผืนปฐพีจะถูกทำลาย ทุกอย่างกลายเป็นเศษชิ้น สิ่งที่เทพลึกลับดำครองไว้คือพลังทำลายล้างอันแท้จริง ทว่ามันมีจุดด้อยอยู่ข้อใหญ่.... บางทีร่างของมันอาจใหญ่โตเกินไป เทพลึกลับดำ รวมทั้งเทพลึกลับขาวจึงเคลื่อนที่ได้ช้ายิ่ง ทว่าด้วยพลังทำลายล้างของพวกมัน พวกมันไม่จำเป็นต้องมีความเร็ว ที่ใดที่พวกมันเคลื่อนผ่าน ที่นั่นย่อมถูกทำลาย
ชาโหวอาศัยจุดด้อยข้อนี้ในการโจมตีเทพลึกลับดำ คอยอยู่นอกรัศมีการโจมตีของเทพลึกลับดำไว้ ใช้พลังทมิฬโจมตีจากระยะไกล คอยกระตุ้นยั่วยุเทพลึกลับดำ ล่อเทพลึกลับดำให้เข้าใกล้ตัวมันที่ล่าถอยอย่างรวดเร็ว
มันมาที่นี่ เพื่อหวังล่อเทพลึกลับไปยังสถานที่หนึ่งที่ต้องการ ทว่าราคาที่ต้องจ่ายนั้น คือเมืองปีศาจมากมายถูกทำลาย ตลอดเส้นทางที่มันเดินผ่าน!
หากชาโหวได้ยินคำพูดที่เย่หวูเฉินกล่าวกับเทพจักรพรรดิ มันจะต้องตะลึงลานจนหน้าเปลี่ยนสี เพราะทุกถ้อยคำของเย่หวูเฉินไม่มีผิดพลาดแม้แต่น้อย.... มันกำลังชักนำเทพลึกลับดำให้ตรงไปหาราชันที่แท้จริงของเหล่าปีศาจ.... ราชันจอมปีศาจที่หลับไหลลึกมานานนับปีไม่ถ้วน! ทว่าเรื่องนี้ มีเพียงตัวมันและภรรยาเท่านั้นที่ทราบ ไร้บุคคลที่สามที่ทราบเรื่องอีก อย่างน้อย ก่อนที่ราชันจอมปีศาจจะตื่นขึ้นอย่างแท้จริง มันจะไม่ยอมให้ผู้ใดล่วงรู้ เรื่องนี้ไม่อาจแพร่งพรายได้ เพราะหากเกิดความผิดพลาดขึ้นแม้แต่นิดเดียว ทุกอย่างจะไม่อาจหวนกลับอีก ดังนั้น มันจึงไม่ให้ผู้ใดติดตามอยู่ข้างกาย พร้อมสั่งการอย่างเข้มงวดห้ามผู้ใดเข้าใกล้ในรัศมีร้อยลี้!
มันทราบการมีอยู่ของเทพลึกลับดำขาวจากบันทึกโบราณม้วนหนึ่ง หลังจากพิจารณาอยู่เนิ่นนานจึงได้เกิดแผนการในวันนี้ ประการแรก หากเทพลึกลับดำขาวทรงพลังจริงๆ พลังนั้นย่อมปลุกราชันจอมปีศาจให้ตื่นขึ้นได้ โอกาสหนึ่งเดียวที่พลาดแล้วย่อมไม่มีอีก ประการที่สอง นี่เป็นวิธีเดียวที่จะช่วยทวีปปีศาจทั้งหมดไว้ มันเคยคิดทำลายหุ่นเทพลึกลับเพื่อป้องกันหายนะ ทว่าในฐานะอาวุธลับต้องห้ามของทวีปเทวะ มันย่อมถูกซ่อนไว้ในสถานที่อันเป็นความลับสูงสุด ทั้งยังสมควรมีการป้องกันอย่างแน่นหนา ยิ่งกว่านั้น ด้วยพลังของหุ่นเทพ พวกมันจะถูกทำลายได้ง่ายๆอย่างนั้นเชียวหรือ?
ในที่สุด มันจึงเลือกเส้นทางนี้.... ชาโหวกำลังวางเดิมพัน หากราชันจอมปีศาจสามารถตื่นขึ้นได้ด้วยพลังทมิฬแกร่งกล้านี้ ราชันจอมปีศาจย่อมทำลายเทพลึกลับดำได้อย่างง่ายดาย ทวีปเทวะย่อมถูกทำลายได้โดยง่าย เพราะนี่คือบรรพบุรุษปีศาจตนแรก จักรพรรดิใต้และจักรพรรดิเหนือยังต้องร่วมมือกันเพื่อเอาชนะ! เมื่อใดที่มันตื่น เมื่อนั้นมันย่อมตัวตนที่ไร้ผู้ต้าน เผ่าพันธุ์ปีศาจจะไร้เทียมทานเพราะการตื่นขึ้นของราชันจอมปีศาจ
หากพ่ายการเดิมพัน ราชันจอมปีศาจมิได้ตื่นขึ้น.... เช่นนั้น ทวีปปีศาจคงต้องยอมรับ ถูกทำลายเพราะเทพลึกลับดำไปทั้งแบบนี้ ชาโหวได้สัมผัสพลังของเทพลึกลับดำแล้ว ทราบว่านี่คือพลังต่อต้านเจตจำนงค์ของสวรรค์อย่างแท้จริง ชาโหวอาจไม่กลัวความตายของตัวเอง แต่มันไม่อาจปล่อยให้หายนะใหญ่หลวงหล่นสู่ลูกๆของมันได้.... ในขณะเดียวกัน หากเผ่าพันธุ์ปีศาจต้องล่มสลายจากหายนะนี้ ทั้งสองยังกลายเป็นความหวังสุดท้าย ดังนั้น เสี่ยวโม่และชาหลัวจึงถูกส่งไปยังทวีปเทียนเฉิน หากราชันจอมปีศาจตื่นขึ้นได้ พวกเขายังมีหวังได้พบกันพร้อมหน้าอีกครั้ง แต่หากราชันจอมปีศาจไม่ตื่นขึ้น.... เสี่ยวโม่และชาหลัวจะมีชีวิตปลอดภัยในอีกทวีปหนึ่ง ด้วยพลังของพวกเขา ย่อมไม่มีผู้ใดรังแกพวกเขาได้
ชาโหวยังคงล่าถอยไปยังทางทิศใต้ จิตสมาธิจดจ่ออยู่ที่เทพลึกลับดำที่อยู่ห่างออกไป หากดำเนินไปอย่างนี้เรื่อยๆ อย่างช้าพรุ่งนี้เที่ยงจะถึงยังตอนใต้สุดของทวีปปีศาจ สถานที่หวงห้ามอันมีราชันจอมปีศาจหลับไหลอยู่.... ที่แห่งนั้น มีเพียงจักรพรรดิปีศาจแต่ละรุ่นเท่านั้นที่มีสิทธิทราบ
ปีศาจ.... อะไรคือปีศาจ?
ทวีปปีศาจถือกำเนิดขึ้นจากราชันจอมปีศาจ ราชันจอมปีศาจเกิดขึ้นจากอารมณ์ด้านลบที่สั่งสมมานานนับปีไม่ถ้วนของจักรพรรดิใต้และจักรพรรดิเหนือ ทั้งความโกรธ , เกลียดชัง , อิจฉา และความโลภ.... ราชันจอมปีศาจเกิดขึ้นจากทุกพลังด้านลบ มันจึงป็นปีศาจที่น่ากลัวอย่างแท้จริง ในขณะที่ปีศาจแห่งทวีปปีศาจนั้น.... พวกมันคือลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากปีศาจ ที่ราชันจอมปีศาจสร้างขึ้น และแม้พวกมันได้ชื่อว่าปีศาจ หากมิได้มีอารมณ์ด้านลบเหมือนเช่นราชันจอมปีศาจ นอกจากพลังทมิฬและพลังมรณะที่ผสมอยู่เล็กน้อย ผู้คนของที่นี่แทบไม่ต่างใดๆ จากชาวทวีปเทียนเฉินหรือชาวทวีปเทวะ ปีศาจเป็นเพียงนามเรียกขานของพวกมันเท่านั้น
หากราชันจอมปีศาจสามารถพื้นคืนสติได้ มันจะทำลายทุกอย่างที่สามารถทำลาย เปลี่ยนทุกชีวิตให้กลายเป็นทาส ความโหดเหี้ยมของมันจะนำฝันร้ายมาสู่ชีวิตนับไม่ถ้วน.... มันเป็นปีศาจที่ไร้ผู้ต้าน พลังของมันก้าวข้ามจักรพรรดิใต้และจักรพรรดิเหนือ ยิ่งเมื่อจักรพรรดิใต้และจักรพรรดิเหนือได้จากไป ทั่วทั้งโกลาหลแห่งนี้ จึงไร้ผู้ใดคู่ควรเป็นคู่มือของมันอีก.... ปีศาจถึงปานนี้ ชาโหวคิดปลุกขึ้นมาจริงๆหรือ?
ปลุกราชันจอมปีศาจ นี่คือการตัดสินใจที่ยากเย็นที่สุดสำหรับชาโหว ปลุกราชันจอมปีศาจเท่ากับสร้างหายนะไร้สิ้นสุด ทว่าผู้คนในทวีปปีศาจได้ชื่อว่าเป็นลูกหลานของมัน ตราบใดที่เชื่อฟังราชันจอมปีศาจ ก็คงมีหวังว่ามันไม่ทำลาย หรือต่อให้มันทำลาย ก็คงหลังจากที่ศัตรูของทวีปปีศาจย่อยยับไปหมดสิ้นแล้ว ขณะเดียวกัน สิ่งที่ทำให้ชาโหวตัดสินใจเลือกทางนี้คือหุ่นเทพลึกลับของทวีปเทวะ เพราะชาโหวไม่อาจยอมรับยิ่งกว่า หากทวีปปีศาจถูกทำลายด้วยฝีมือของเหล่าเทพ ดังนั้น ทวีปเทวะต้องตกตายตามกันด้วยการตื่นขึ้นของราชันจอมปีศาจ!
หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว.... ทุกก้าวที่เทพลึกลับดำย่ำเหยียบ ผืนปฐพีล้วนสั่นไหว พลังทมิฬไร้ใจทำลายทุกสรรพสิ่งในสายตา ทุกแห่งหนที่มันเดินผ่าน พลังมรณะจะเปลี่ยนทุกสิ่งในบริเวณกว้างให้กลายเป็นดินแดนแห่งความตาย บางทีหนึ่งปีหรือสิบปีนับจากนี้ พลังมรณะน่าสะพรึงนี้ อาจทำให้ไม่อาจมีสิ่งมีชีวิตใดใช้อาศัยได้อีก
ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นตามที่ชาโหวคาดการณ์ไว้ มันเพียงโจมตีเทพลึกลับดำตามลำพัง และเทพลึกลับดำก็ติดตามมาเบื้องหลัง ลากหุ่นเทพให้ตามไปยังทิศใต้สุด ทว่าทันใดนั้น ชาโหวหยุดเท้าลงฉับพลัน หันขวับไปยังทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ในปากเอ่ยคำพึมพำ
นั่นมัน.... ปราณปีศาจ! เป็นปราณปีศาจของลูกชายมัน ชาหลัว!
ไม่ เป็นไปไม่ได้! มันใช้โลหิตสังสาระส่งบุตรชายไปเกิดใหม่ในทวีปเทียนเฉินอันไกลโพ้น วงแหวนเวทย์เคลื่อนมิติยังถูกทำลายไปแล้วอย่างเห็นได้ชัด ลูกชายมันไม่มีทางปรากฎตัวขึ้นที่นี่ได้
ทว่า ปราณปีศาจนั้น.... ตัวมันคือจักรพรรดิแห่งเหล่าปีศาจ ไหนเลยจะตัดสินปราณปีศาจของลูกชายตัวเองผิดพลาด
ยิ่งกว่านั้น ปราณปีศาจที่กล่าวถึงยังกำลังตรงมาทางนี้อย่างเร็วรุด
ภายในใจของชาโหวเกิดปั่นป่วน หัวคิ้วขมวดมุ่น ทว่ากลับเป็นปกติในฉับพลัน มันรวบรวมจิตสมาธิมุ่งไปที่เทพลึกลับดำอีกครั้ง นี่คือการเดิมพันกับอนาคตของทวีปปีศาจ เดิมพันที่ไม่อาจพ่ายแพ้ เดิมพันที่ไม่อาจปล่อยให้เกิดความผิดพลาดใดๆ มันไม่กล้าปล่อยจิตสมาธิให้ไขว้เขว
ช้าก่อน.... พลังนั่นมัน....
เทพจักรพรรดิ!?
